Wyniki konkursu SPAK

I Nagroda

inż. arch. kraj. Ewelina Pochodyła

Koncepcja zagospodarowania przestrzennego ścieżki widokowej wzdłuż fragmentu linii brzegowej Rozlewiska Morąskiego

Promotor: dr inż. arch. kraj. Mariusz Antolak
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Streszczenie:

Przedmiotem pracy jest koncepcja zagospodarowania przestrzennego ścieżki widokowej wzdłuż fragmentu linii brzegowej Rozlewiska Morąskiego. Rozlewisko Morąskie jest terenem chronionym na zasadach użytku ekologicznego ze względu na występowanie rzadkich gatunków ptaków.

Praca ma na celu zaprezentowanie, że obszary towarzyszące terenom chronionym, mogą być atrakcyjne z punktu widzenia turystyki pieszej. Stworzenie koncepcji projektowej zostało poprzedzone inwentaryzacją dendrologiczną i urbanistyczną, analizą krajobrazu, badaniami społecznymi i analizą dostępnych źródeł.

W wyniku przeprowadzonych badań zidentyfikowano potrzeby mieszkańców, ustalono miejsca atrakcyjne oraz nieatrakcyjne na trasie planowanej ścieżki. Na podstawie zebranych wyników analiz sformułowano wytyczne projektowe, do których zastosowano się przy tworzeniu koncepcji zagospodarowania terenu. Inspiracją były ptaki, ich stadia rozwojowe oraz uproszczony rysunek struktury pióra. Elementem uzupełniającym jest starannie zaprojektowana mała architektura zaprezentowana w katalogu dołączonym do niniejszej pracy.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

II Nagroda

inż. arch. kraj. Marta Kobecka

Projekt strefy reprezentacyjnej na Cmentarzu Karaimskim w Warszawie

Promotor: dr Katarzyna Krzykawska
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Streszczenie:

Cmentarze wyznaniowe są obiektami, które wymagają szczególnej uwagi w czasach rozwijającej się globalizacji. Poprzez wpływy kultury masowej zatracają swoje unikatowe wartości, a ich cechy wyróżniające zacierają się. Przedmiotem niniejszej pracy jest projekt strefy reprezentacyjnej Cmentarza Karaimskiego w Warszawie, która ma pełnić funkcję swoistej wizytówki obiektu. Po wykonaniu szeregu badań i analiz znaleziono problemy, które rozwiązano w procesie budowania koncepcji. Głównym założeniem projektu jest poprawienie funkcjonalności cmentarza, dostosowaniu do potrzeb użytkownika oraz nadanie tożsamości podkreślając wyjątkowy i istotny dla Karaimów charakter tego miejsca.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

III Nagroda

inż. arch. kraj. Joanna Dobrzańska

Koncepcja projektowa rewitalizacji Bulwaru Słonecznego we Wrocławiu

Promotor: dr hab. inż. Robert Kalbarczyk, prof. nadzw.; dr inż. Monika Ziemiańska
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Streszczenie:

Tematem niniejszej pracy jest opracowanie koncepcji projektowej rewitalizacji bulwaru Słonecznego we Wrocławiu. Za główny cel przyjęto przekształcenie zaniedbanej publicznej przestrzeni w przyjazny użytkownikom, tętniący życiem teren rekreacyjny z dużą ilością roślinności. Opracowanie ma na celu ukazane projekt zagospodarowania przestrzennego skrajnie zurbanizowanego i nieprzyjaznego roślinom obszaru. Dodatkowo stara się odpowiedzieć na coraz częstszy problem występowania konfliktu pomiędzy korzeniami drzew, a sieciami mediów. Obecnie można zauważyć silne tendencje do wzmożonego przeprowadzania rewitalizacji nabrzeży miejskich, niniejszy projekt w pełni wpisuje się w ten nurt.

Praca składa się z dwóch części: analitycznej i projektowej. Pierwsza zawiera krótki przegląd literatury przedmiotu i szczegółowe analizy. Na ich podstawie wyciągnięto wnioski przedstawione następnie w postaci wytycznych projektowych. Głównym problemem bulwaru Słonecznego jest niewystarczająca ilość zieleni (szczególnie drzew), uciążliwe sąsiedztwo ruchliwej ulicy i duża liczba sieci mediów zlokalizowanych na jego terenie. Zgodnie z wytycznymi koniecznym jest odizolowanie terenu od ciągu komunikacyjnego przy użyciu skarp i zwartych szpalerów drzew. Należy starannie dobrać gatunki roślin o wysokiej odporności na trudne warunki siedliskowe. Koniecznym jest użycie technologii chroniących drzewa, takich jak na przykład hydrożele czy ekrany korzeniowe. Bulwar potrzebuje nowych atrakcji, które przyciągną więcej użytkowników przychodzących na teren w celu odpoczynku i rekreacji.

Ostatni etap stanowi część projektowa przedstawiająca nowy układ funkcjonalno – przestrzenny z opisem zaprojektowanych nasadzeń i rozwiązań szczegółowych, wizualizacje terenu oraz koncepcję projektową wiaty przystankowej z dachem roślinnym. Jako główna atrakcję przyciągającą pobliskich mieszkańców i turystów przewidziano zewnętrzną galerię graffiti. Niniejsza koncepcja projektowa uwzględnia potrzeby użytkowników poprzez stworzenie zielonej przestrzeni z dużą ilością drzew, ze strefą gastronomiczną i placem przeznaczonym dla psów. Konflikt między korzeniami drzew, a sieciami mediów został rozwiązany poprzez strefowanie podziemnej infrastruktury technicznej, zastosowanie specjalnej konstrukcji chodników i innych technologii przyjaznych dla drzew.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

Wyróżnienie

inż. arch. kraj. Arkadiusz Straub

Projekt koncepcyjny rekompozycji fragmentu parku podworskiego Lubomirskich w Charzewicach w Stalowej Woli

Promotor: dr inż. Magdalena Nawrotek
Uniwersytet Rolniczy im. H. Kołłątaja w Krakowie

Streszczenie:

Praca dyplomowa dotyczy rekompozycji parku podworskiego Lubomirskich a jej głównym celem jest przywrócenie świetności temu założeniu oraz zwrócenie uwagi władz miasta na to wyjątkowe miejsce.

Obszar parku został poddany licznym analizom, takim jak analiza kompozycyjna, komunikacyjna, małej architektury i zabudowy, stref funkcjonalnych, powiązań widokowych, inwentaryzacji dendrologicznej, stratygrafii wiekowej drzew i gospodarki drzewostanem. Zapoznano się z historią miejsca, przeprowadzono przegląd literatury, dotyczącej tego typu założeń, przestudiowano podobne założenia, które zostały poddane zabiegom rekompozycji. Dzięki tym działaniom stworzono projekt koncepcyjny, który jest wynikiem kompromisu między zachowaną historyczną substancją założenia a obecnymi elementami, znajdującymi się w parku.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

Wyróżnienie

inż. arch. kraj. Jagoda Oleszczuk

Rewaloryzacja części frontowej zespołu pałacowo-parkowego w Romanowie

Promotor: prof. dr hab. inż. Małgorzata Milecka
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Streszczenie:

Niniejsza praca inżynierska przedstawia propozycję rewaloryzacji części frontowej zespołu dworsko-parkowego w Romanowie. Dworek zasłynął z tego, że wychowywał się w nim niegdyś, jeden z najwybitniejszych polskich pisarzy – Józef Ignacy Kraszewski, który w swoich dziełach pięknie wspomina urokliwe romanowskie zakątki.

Obecnie w budynku znajduje się muzeum. Układ kompozycyjny założenia, w którym na przestrzeni 300 lat zachodziło wiele zmian, zachował się stosunkowo dobrze. Problemami, na które natknięto się podczas wnikliwego poznawania terenu są między innymi gęsto rozrastające się samosiewy oraz niemal doszczętnie zatarte formy ogrodu krajobrazowego. Barierą podczas projektowania okazały się także problemy związane z podziałem gruntów i zmianą właścicieli działek. Mimo wszelkich utrudnień, stworzono koncepcję rewaloryzacji parku, której podstawowym założeniem było ścisłe nawiązanie do układów historycznych, których odtworzenie umożliwiło wiele materiałów archiwalnych, starych fotografii oraz szkiców.

Podczas tworzenia projektu wzięto pod uwagę potrzeby turystów oraz okolicznych mieszkańców. Każdy potencjalny użytkownik parku, odwiedzając Romanów, będzie mógł przeżyć niezapomnianą lekcję historii, a oczami wyobraźni przenieść się do czasów, kiedy dwór tętnił życiem.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

I Nagroda

mgr inż. arch. kraj. Katarzyna Wójcik

Elektrownie wiatrowe a krajobraz. Analiza oddziaływania projektowanej farmy wiatrowej „Mikołajki Pomorskie” na krajobraz

Promotor: dr inż. arch. kraj. Mariusz Antolak
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie

Streszczenie:

Celem niniejszej pracy magisterskiej było sporządzenie przeglądu metod wykorzystywanych w procesie dokonywania ocen oddziaływania farm wiatrowych na krajobraz. W opracowaniu podjęto ponadto tematykę dotyczącą uwarunkowań prawnych, klasyfikacji różnych typów omawianego wpływu, funkcjonowania farm wiatrowych w oczach lokalnych społeczności, a także metod optymalizacji rozwoju energetyki wiatrowej.

Zestawienie teoretycznych rozważań pochodzących z kraju i ze świata umożliwiło sporządzenie schematu metodycznego, zastosowanego do przeprowadzenia dalszych analiz. Jako obszar opracowania wybrano przestrzeń przeznaczoną pod lokalizację farmy wiatrowej w gminie Mikołajki Pomorskie. W ramach badań wykonano szczegółową analizę materiałów źródłowych, inwentaryzację terenową oraz szereg badań kameralnych, służących określeniu skali presji planowanego przedsięwzięcia na otoczenie.

Końcowa ocena oddziaływania projektowanej farmy wiatrowej została opracowana w wyniku podsumowania analiz wpływu projektowanej farmy na fizjonomię oraz walory widokowe krajobrazów zinwentaryzowanych w strefie znacznego oddziaływania. Uzupełnieniem tych treści jest wskazanie wystąpienia możliwych kolizji, zabiegów minimalizujących negatywne oddziaływanie, a także podsumowanie przeprowadzonych badań w formie wizualizacji.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

II Nagroda

mgr inż. arch. kraj. Agnieszka Wartacz

Skala kultury. Zagospodarowanie przestrzeni wokół Nowohuckiego Centrum Kultury

Promotor: dr hab. inż. arch. Katarzyna Łakomy
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki

Streszczenie:

Przedmiotem pracy jest projekt zagospodarowania terenu wokół Nowohuckiego Centrum Kultury – znajdującego się tuż obok centrum XVIII dzielnicy Krakowa – Nowej Huty. Bliskość Placu Centralnego im. Ronalda Reagana, licznych kwartałów zabudowy mieszkaniowej, a także Łąk Nowohuckich - jednego z najcenniejszych miejsc pod względem przyrodniczym w Krakowie jest niewątpliwie ogromnym atutem lokalizacyjnym miejsca.

Opracowywany teren to swoisty pomost łączący tak odmienne sobie jednostki, jakimi z jednej strony jest zwarta tkanka miejska centrum Nowej Huty, a z drugiej zielona enklawa Łąk Nowohuckich. Głównym i najistotniejszym zadaniem projektowym stało się zarówno poszanowanie, jak i podkreślenie sytuacji i kontekstu urbanistycznego oraz przyrodniczego. Wielkość i zakres kultury przeanalizowany w uwarunkowaniach, należało rozszerzyć, a na opracowywanym terenie stworzyć „miejsce”, a nie jedynie realizację projektu.

Wyznaczone kwadratowe pola siatki kompozycyjnej, stopniowo wypełniane przez zieleń i nawierzchnię, budzą skojarzenie z krzyżówką. Skojarzenie to nie jest jednak bezzasadne, ponieważ tak samo jak w zagadce słowno-literowej należy odgadywać, dopasowywać i wpisywać hasła w krzyżujące się rubryki, tak w projekcie przestrzeni wokół Nowohuckiego Centrum Kultury, należało odgadnąć, dopasować i wpisać funkcje w teren. Projektowaną przestrzeń powinna charakteryzować uniwersalność, tak aby była ona przyjazna i atrakcyjna wszystkim użytkownikom. Przestrzeń wokół centrum kultury musi łączyć, na pierwszy rzut oka, odległe od siebie grupy: młodych i starych, bogatych i biednych, obywateli i urzędników, uprzywilejowanych i dyskryminowanych, pełnosprawnych i niepełnosprawnych, osoby ze wsi i miast.

Na niespełna 3 hektarach należy stworzyć strefy funkcjonalne, które będą wzajemnie się przenikać i współgrać ze sobą tak, aby inspirować do działania przyszłych użytkowników. Wieloaspektowość i wielopłaszczyznowość definicji słowa skala najpełniej opisuje zarówno kontekst, jak i charakter przestrzeni, jaką należy zaprojektować i odpowiednio zaaranżować.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

III Nagroda

mgr inż. arch. kraj. Maciej Dorotkiewicz

Analiza i ocena dostępności parków miasta stołecznego Warszawy dla cyklistów w ruchu celowym i rekreacyjnym

Promotor: dr Piotr Wałdykowski
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Streszczenie:

Niniejsza praca porusza problemy dostępności parków Warszawy jako obiektów zielonej infrastruktury dla ruchu rowerowego. W opracowaniu porównuje się działania na rzecz rozwoju ruchu rowerowego w Warszawie do europejskich wzorców oraz przedstawia wyniki analizy powiązań parków warszawskich z siecią tras rowerowych w kontekście ruchu celowego i rekreacyjnego. Dokonana ocena wybranych obiektów pozwala określić konkurencyjność tras prowadzonych przez tereny zieleni oraz wskazać na celowość dążenia do wykorzystania potencjału obiektów zielonej infrastruktury na potrzeby ruchu rowerowego.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

Wyróżnienie

mgr inż. arch. kraj. Anna Kalbarczyk

Łąki kwietne w wielkoskalowych założeniach projektach w Chinach i w Polsce w kontekście globalnego problemu wymierania pszczół

Promotor: Prof. Long Yuelin
Hunan Agricultural University of Changsha, China

Promotor: dr hab. inż. arch. Irena Niedźwiecka–Filipiak
Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Streszczenie:

Niniejsza praca dyplomowa dotyczy problemu wymierania pszczół w skali globalnej oraz omawia działania jakie podejmowane są przez architektów krajobrazu w celu ochrony zapylaczy skupiając uwagę na rozwiązaniach z wykorzystaniem łąk kwietnych. Jej celem jest zwiększanie świadomości ekologicznej wszystkich jednostek społecznych oraz propagowanie dobrych praktyk z zakresu ekologicznego projektowania krajobrazu. Analizując podjęty problem zdecydowano się na stworzenie koncepcyjnego rozwiązania projektowego, które zapewni pszczołom pożyteczne siedlisko oraz podniesie walory estetyczne i użytkowe wybranego miejsca. Tworząc koncepcję projektową zadbano o to, aby przestrzeń ta charakteryzowana była jako przyjazna pszczołom.

Szukając rozwiązań projektowych kierowano się dbałością o zachowanie naturalnego środowiska. Staranny dobór roślinności pozwolił wyselekcjonować prawie wyłącznie gatunki rodzime. Pojawiły się założenia zieleni niskiej i wysokiej. Poza aspektem przyrodniczym, ważnym punktem odniesienia byli potencjalni użytkownicy terenu. Tematyka projektu może wzbudzać zainteresowanie wielu grup odbiorców takich jak rolnicy, sadownicy, pszczelarze, naukowcy oraz turyści.

Motywem przewodnim koncepcji projektowej są łąki kwietne. Stosując różne wariacje kwiatowe i kolorystyczne stworzono miejsca atrakcyjne jednocześnie dla ludzi jaki pszczół. Inspiracją do podjęcia tego tematu była chęć globalnego szerzenia świadomości na zobojętnienie społeczeństwa na realne zagrożenia, które w wielkoskalowym wymiarze rokują globalną klęskę przyrodniczą i ekonomiczną.

Koncepcja projektowa jest spójnym i zrównoważonym przykładem rozwiązania dla mało lub wielkoskalowych projektów wspierających pszczoły i innych zapylaczy.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij

Wyróżnienie

mgr inż. arch. kraj. Honorata Misieniec

Projekt koncepcyjny parku kulturowego na kanwie dawnej linii kolejowej Nowy Targ – Sucha Góra

Promotor: dr inż. arch. Leszek Bylina
Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie

Streszczenie:

Przedmiotem opracowania jest nieczynna linia kolejowa nr 118 Nowy Targ - Sucha Góra, łącząca Polskę i Słowację, o długości ok. 23 km. Trasa kolejowa oficjalnie została zamknięta w 1991 roku. Od tamtej pory cała infrastruktura niszczeje, a dworce kolejowe popadły w ruinę. Obecnie, wzdłuż nasypu kolejowego, prowadzi ścieżka rowerowa w ramach projektu: „Historyczno-kulturowo-przyrodniczego szlaku wokół Tatr”. Trasa przebiega przez malownicze miejscowości na południu Polski w otoczeniu torfowisk, pól uprawnych, łąk oraz panoramy Tatr i Beskidów.

Celem pracy magisterskiej było opracowanie koncepcji parku kulturowego, obejmującego trasę dawnej linii kolejowej wraz z jej elementami, dworcami oraz utworzenie strefy ochronnej parku, aby zachować cenne walory przyrodnicze i zapobiec nadmiernej zabudowie, zamykającej otwarcia widokowe. Podstawą do opracowania zakresu parku kulturowego była metoda profesora Bogdanowskiego, na podstawie której zostały wyznaczone jednostki architektoniczno-krajobrazowe, powstałe z nałożenia na siebie jednostek ukształtowania terenu, pokrycia terenu i tradycji miejsca i dużych wartości przyrodniczych, które następnie zostały poddane waloryzacji i wytycznym. W ramach szczegółowego opracowania, projekt obejmował odtworzenie rozebranej stacji w Rogoźniku, która stylistycznie nawiązywała do pozostałych budynków na trasie, w miejscu dworca kolejowego Nowy Targ Fabryczny, powstałego w późniejszym okresie, obecnie zdewastowanego. Zaprojektowane zostało także otoczenie nawiązujące do zieleni oraz architektury kolejowej. W celu wprowadzenia dodatkowych elementów związanych z koleją, odtworzone zostały tory kolejowe, prowadzące od stacji Nowy Targ, przez bocznicę kolejową i doprowadzone do stacji Nowy Targ Fabryczny, przeznaczone dla ruchu drezyn rowerowych. Na trasie pojawiły się także elementy krajobrazu kolejowego w stylu galicyjskim, które zastąpiły obecną infrastrukturę na trasie rowerowej, zachowując tą samą funkcję. Dzięki tym zabiegom, ścieżka rowerowa zyskała wartość historyczną, nawiązującą do kolei na tym terenie.

Wybrane elementy pracy:

Zamknij